Dobrze czuję się w środku. Chcę słuchać muzyki. Chcę więcej żyć. Mniej posiadać. Mniej się spieszyć. Więcej się uśmiechać (dlatego tym bardziej nie mogę doczekać się aparatu na zęby). Więcej mówię, bo mam do kogo i jest ktoś, kto w końcu nie dość, że słucha to jeszcze chce słuchać. Tak samo ja słucham i chcę słuchać. Jest tak, jakbym już była na miejscu i nie potrzebowała niczego więcej. Byle była praca i nie brakło chleba. No i książek. Ah i jeszcze kawy (najlepiej od "Kornel i przyjaciele" - niech ta kawiarnia żyje wiecznie)